30. 12. 2012

První vandr/ First hike/ Primero camino I: Los Santos - Jordán (cz/en/es)

Přelom roku 2012 a 2013 jsem se rozhodla strávit na cestách a vyrazila jsem na první kolumbijský vandr. Trasa byla následující – vesnička Los Santos na okraji náhorní plošiny La Mesa de los Santos, vesnička ztracená v údolí kaňonu s názvem Jordán, výstup na protější stranu kaňonu a cesta do vesnice Villanueva a závěr trasy v městečku Barichara, které je národním kulturním dědictvím.

Nešla jsem sama, kamaráda na cestách a společníka mi po celou dobu dělal Edisson (Kolumbie).

Vyrazili jsme 30.12. někdy před polednem z Bucaramangy, z Los Santos jsme se vydali na cestu ve dvě hodiny odpoledne. Sestup z 1400 metrů na dno kaňonu, které se nachází v 500 metrech, nám zabral necelé tři hodinky. Cesta po „Caminu real“ (kamenné stezce, která vede stejnými místy jako před mnoha a mnoha lety) nám i přes plný žár slunce šla dobře a když jsme dorazili do Jordánu lesem kaktusů přivítali nás na policejní stanici srdečným „hello!“ a vychlazeným pivem v ruce. Zapovídali jsme se s nimi a dozvěděli se mnohé o téhle ztracené vesnici.

Jordán má cca 40 obyvatel a policejní posádku čítající cca 14 osob (už si nevzpomínám, jestli těch 40 obyvatel bylo včetně nebo kromě policie :D). Proč tolik policistů na tak málo lidí? Protože Jordán je národním dědictvím a na to jsou nějaké vyhlášky...Bylo nám řečeno, že nemá smysl pokračovat v cestě, že máme v klidu přespat v parku před policejní stanicí a ráno si na cestu přivstat, abychom výstup zvládli ještě za ranní vlažnější teploty. Rozhodli jsme se, že tohle místo stojí za zastávku a ještě před spaním se šli projít do nedaleké Shangrily (hostelu/útulku pro poutníky). Cedule v Jordánu hlásala, že je to jeden a půl kilometru a že Shangrila je „ztraceným rájem“. Ztracená až tak úplně nebyla, podařilo se nám ji najít, ale bez živé duše. To ovšem nic nemění na tom, že jsme ji prozkoumali a shodli se na tom, že se tam vrátíme. A příště si s sebou vezmu foťák.

Vrátili jsme se do Jordánu, v místní pekárně–obchodě jsme si dali večerní lehké pivko a nechali se zlákat na další pivko na policejní stanici. Po skoro dvou hodinách povídání jsem si uvědomila, že těch piv bylo několik a že mi pěkně stouply do hlavy, tak jsem zavelela a šlo se spát. V hamace jsem se nemohla uvelebit, tak jsem v půlce noci vylezla a dospala se na lavičce. Nad ránem, někdy před šestou, jsme se sbalili, posnídali tatranky a vyrazili.
_________________________________________________________________________________

I decided to spend the turn of the year traveling I hit the road and started my first hike in Colombia. The journey was as follows – a little village Los Santos on the edge of the plateau Mesa de los Santos, a village called Jordán lost in the valley of the Chichamocha canyon, a climb to the opposite side of the canyon and route to the village of Villanueva and ending the journey in a little town called Barichara, that is a national cultural heritage.

I wasn’t hiking alone, my friend and company on the journey was during the whole time Edisson (Colombia).

We set off from Bucaramanga on December 30 before lunch, we started our hike from Los Santos at two in the afternoon. The descent from 1400 m.s.l. to the bottom of the canyon situated in 500 m.s.l. took us about three hours. The path followed the “Camino real” (an ancient path of stones used already many years ago), we felt comfortable on our way despite the heat of the sun. When we arrived to Jordán through a forest of cacti, local police prepared an excellent welcome for us – after a cordial “hello!” they offered us cold beer. We spent quite a while talking with them and we learned a lot about this lost village.

Jordán has about 40 inhabitants and the police crew counts for about 14 people (I don’t remember anymore if the 40 inhabitants was with or without the police staff ;). Why so many policemen in such a small place? Because Jordán is officially national cultural heritage and for that they have some regulations...We were told that it made no sense to continue our hike that day, that we should rather pass the night in the park in front of the police station and start early in the morning to climb the mountain in cooler morning temperature. We decided that this place was worth staying and before going to sleep we went for a little walk to nearby Shangrila (refuge for pilgrims and wanderers). A sign in Jordán was telling that it’s about a kilometer and half and that Shangrila is “a lost paradise”. It wasn’t completely lost, because we could find it. But we found it without a living soul. Nevertheless we explored the place and agreed on returning there later. And next time with my camera.


We returned to Jordán and we took our evening beer in local bakery–shop, the next one followed in the police station. In about two hours of talking I figured out that there was much more than just one beer and that I started to feel tipsy so I called the night. I couldn’t find a comfortable position in hammok so I changed it for a bench in the middle of the night and slept the rest there. Around six before the sunrise we packed our stuff, had Tatranka’s (Czech waffles) for a breakfast and set off.
_________________________________________________________________________________



Decidí pasar el cambio de año viajando y salí a una caminata, fue mi primera caminata en Colombia. El recorrido fue siguiente - el pueblo Los Santos ubicado en el borde de la Mesa de los Santos, un pueblo llamado Jordán perdido en el valle del cañón del Chicamocha, subida al lado opuesto del cañón, la ruta hasta Villanueva y terminación del viaje en Barichara, que es patrimonio cultural nacional.

No estuve sola, mi compañía del viaje fue durante todo el tiempo mi amigo Edisson (Colombia).

Partimos de Bucaramanga el 30 de diciembre antes de la hora del almuerzo, de Los Santos comenzamos nuestra caminata a las dos de la tarde. El descenso desde 1400 metros hasta el fondo del cañón, que se encuentra en 500 metros, nos tomó casi tres horas. El recorrido por el "Camino real" (camino de piedras que conduce a los mismos lugares que hace muchos años) y nos sentimos cómodos en nuestro camino a pesar del calor del sol. Cuando llegamos a Jordán a través de un bosque de cactus la policía local nos preparó una excelente bienvenida - después de un cordial "¡hola!" nos ofrecieron cerveza bien fría. Pasamos un buen rato conversando con ellos y aprendimos mucho sobre este pueblo perdido.

Jordán tiene aproximadamente 40 habitantes y el número de agentes de policía es 14 personas (no me acuerdo si los 40 habitantes fue con o sin la policía ;). ¿Por qué tantos policías en un lugar tan pequeño? Porque Jordán es oficialmente patrimonio cultural nacional y para esto existen algunas regulaciones ... Nos dijeron que no tenía sentido continuar con nuestra caminata ese día, que sería mejor pasar la noche en el parque frente a la estación de policía y madrugar en la mañana para subir a la montaña en la temperatura más fresca. Decidimos que ese lugar valía la pena conocer y antes de ir a dormir nos fuimos a dar un paseo a la cercana Shangrila (refugio para peregrinos y caminantes). Un cartel en Jordán estaba diciendo que la caminata era un kilómetro y medio y que Shangrila es un "paraíso perdido". No se perdió por completo, porque fuimos capaces a encontrarlo. Pero lo encontramos sin un alma viviente. Sin embargo, hemos explorado el lugar y queríamos volver otro día. Y la próxima vez con mi cámara.

Volvimos al Jordán, en una panadería local (también sirve como una tienda de todo) tomamos cada uno una cerveza y otras más en la estación de policía. Más o menos dos horas después me di cuenta que tomé varias de las cervezas y que empecé a sentirme un poco tomada y dije que ya es el tiempo para ir a dormir. No he podido encontrar una posición cómoda en hamaca por eso la cambié en medio de la noche por un banco y dormí el resto allí. Sobre las seis antes de la salida del sol empacamos nuestras cosas, desayunamos “Tatrankas” (galletas checas) y nos fuimos.


Začátek cesty - Los Santos. Až sem nás zavezl autobus La Culona, odtud už po svých.
Starting Point - Los Santos. The bus La Culona took us up there, from there on foot.
Punto de partida - Los Santos. Hasta aquí  nos llevó el autobús La Culona , desde allí a pie.
Ještě jednou Los Santos.
Once more Los Santos.
Otra vez Los Santos.
La Mojarra
Edisson
(Někteří z toho byli pěkně na větvi :) )

Kam asi vede cesta?
Where is the way leading us?
A donde nos lleva el camino?

Tabáková farma
- se svými stromy okolo působila jako oáza ve vyprahlé pustině.
Tobacco farm
- with its trees around, it looked like an oasis in an arid wasteland.
Finca de tabaco
- con sus árboles alrededor, pareció como un oasis en un desierto árido.
Tabák
Tobacco
Tabaco
Už jste viděli kozy v kaktusovém lese?
Have you ever seen goats in a cactus forest?
¿Alguna vez han visto cabras en un bosque de cactus?
Jordán


Hlavní (a jediná obydlená) ulice.
The main (and the only inhabited) street.
La principal calle (y única habitada).


Žádné komentáře:

Okomentovat